李贞
李贞最新章节：
哪知韩立在最后关头手指方向陡变，闪电般探入剑影之中，二指精准无比的夹住了碧蛇剑，手腕一拧
杨云帆闻言，不由想起了龙渊神剑的情况
杨毅云缓缓起身，看着欧阳玉清声音沙哑道：“玉清星儿……”
他不喜欢太热闹的地方，他喜欢安静的地方
他的手指上，瞬间夺目的紫色光华闪烁而起，嘶嘶火焰之力，从天地之中快速的凝聚到了他的指尖
他的衣袍在风中猎猎作响，黑发在风中飞舞，将他的身影拉的十分颀长，宛如一柄冲霄之剑，飒沓而来
说罢，黑色大网之上又有数道鬼藤疾射而出，分辨缠向了青竹蜂云剑和玄天葫芦
“吞吐白气？这小东西，难道还学会修炼了？”杨云帆嘀咕了一句，神色有些古怪
聂小倩此时才明白为什么那么多女人都死心塌地的爱着他，爱他是温馨、是幸福、是享受，这才叫完美的人生
“前辈上了这座山，就是山海门所在，我就不上去了……”渡劫修战战兢兢赔笑
李贞解读：
nǎ zhī hán lì zài zuì hòu guān tóu shǒu zhǐ fāng xiàng dǒu biàn ， shǎn diàn bān tàn rù jiàn yǐng zhī zhōng ， èr zhǐ jīng zhǔn wú bǐ de jiā zhù le bì shé jiàn ， shǒu wàn yī níng
yáng yún fān wén yán ， bù yóu xiǎng qǐ le lóng yuān shén jiàn de qíng kuàng
yáng yì yún huǎn huǎn qǐ shēn ， kàn zhe ōu yáng yù qīng shēng yīn shā yǎ dào ：“ yù qīng xīng ér ……”
tā bù xǐ huān tài rè nào de dì fāng ， tā xǐ huān ān jìng de dì fāng
tā de shǒu zhǐ shàng ， shùn jiān duó mù dì zǐ sè guāng huá shǎn shuò ér qǐ ， sī sī huǒ yàn zhī lì ， cóng tiān dì zhī zhōng kuài sù de níng jù dào le tā de zhǐ jiān
tā de yī páo zài fēng zhōng liè liè zuò xiǎng ， hēi fā zài fēng zhōng fēi wǔ ， jiāng tā de shēn yǐng lā de shí fēn qí cháng ， wǎn rú yī bǐng chōng xiāo zhī jiàn ， sà dá ér lái
shuō bà ， hēi sè dà wǎng zhī shàng yòu yǒu shù dào guǐ téng jí shè ér chū ， fēn biàn chán xiàng le qīng zhú fēng yún jiàn hé xuán tiān hú lú
“ tūn tǔ bái qì ？ zhè xiǎo dōng xī ， nán dào hái xué huì xiū liàn le ？” yáng yún fān dí gū le yī jù ， shén sè yǒu xiē gǔ guài
niè xiǎo qiàn cǐ shí cái míng bái wèi shén me nà me duō nǚ rén dōu sǐ xīn tā dì de ài zhe tā ， ài tā shì wēn xīn 、 shì xìng fú 、 shì xiǎng shòu ， zhè cái jiào wán měi de rén shēng
“ qián bèi shàng le zhè zuò shān ， jiù shì shān hǎi mén suǒ zài ， wǒ jiù bù shǎng qù le ……” dù jié xiū zhàn zhàn jīng jīng péi xiào
