主角忘了他是受[穿书]
主角忘了他是受[穿书]最新章节：
手指点在一块小西瓜大小的石头上面
仙人抚我顶，结发受长生……可惜，贫道没能生在那个时代
谁知，父亲这一连串质问，反而让任晓文更加不服气了
随着老者单手法决一催，那只凤凰宛如活过来了一般，双翅一振，仿佛要展翅高飞一般，通体红光大盛
天元入口即化，瞬间在体内产生了磅礴灵气，总算是让杨毅云送了口气，暗暗庆幸
所以，生命之光其实并不准确，就是听起来比较高大上而已
如果一根竹子幻化成“天勤竹”的话，是逃不过他们的法眼的
其化作白骨的双手上，冒起阵阵白色雾汽，血肉开始重生
韩立全副心神都被那些金色小字吸引，无一丝闲暇，足足过了一顿饭时间才睁开眼睛
杨毅云进入乾坤壶空进，来到了灵药园一角，五株五色稻谷都已经成熟
主角忘了他是受[穿书]解读：
shǒu zhǐ diǎn zài yī kuài xiǎo xī guā dà xiǎo de shí tou shàng miàn
xiān rén fǔ wǒ dǐng ， jié fà shòu cháng shēng …… kě xī ， pín dào méi néng shēng zài nà gè shí dài
shuí zhī ， fù qīn zhè yī lián chuàn zhì wèn ， fǎn ér ràng rèn xiǎo wén gèng jiā bù fú qì le
suí zhe lǎo zhě dān shǒu fǎ jué yī cuī ， nà zhǐ fèng huáng wǎn rú huó guò lái le yì bān ， shuāng chì yī zhèn ， fǎng fú yào zhǎn chì gāo fēi yì bān ， tōng tǐ hóng guāng dà shèng
tiān yuán rù kǒu jí huà ， shùn jiān zài tǐ nèi chǎn shēng le páng bó líng qì ， zǒng suàn shì ràng yáng yì yún sòng le kǒu qì ， àn àn qìng xìng
suǒ yǐ ， shēng mìng zhī guāng qí shí bìng bù zhǔn què ， jiù shì tīng qǐ lái bǐ jiào gāo dà shàng ér yǐ
rú guǒ yī gēn zhú zi huàn huà chéng “ tiān qín zhú ” de huà ， shì táo bù guò tā men de fǎ yǎn de
qí huà zuò bái gǔ de shuāng shǒu shàng ， mào qǐ zhèn zhèn bái sè wù qì ， xuè ròu kāi shǐ chóng shēng
hán lì quán fù xīn shén dōu bèi nà xiē jīn sè xiǎo zì xī yǐn ， wú yī sī xián xiá ， zú zú guò le yī dùn fàn shí jiān cái zhēng kāi yǎn jīng
yáng yì yún jìn rù qián kūn hú kōng jìn ， lái dào le líng yào yuán yī jiǎo ， wǔ zhū wǔ sè dào gǔ dōu yǐ jīng chéng shú
